Opis
Božić je, kao obeležje vere, koja se nosi u srcu, bio i ostao svetilište i skrovište srpske tradicije. Koliko je Hrist važan Srbima svedoče i crkve koje su Srbi gradili u „tursko doba”: crkve su izrastale pod zemljom, u dubinu, kad nisu mogle da paraju nebeske vrleti. U najsurovijim zimama u gradu, i na selu, otac porodice, često siromah, odlazi u šumu da iseče badnjak. I svaki pisac o doživljaju Božića ostavlja poseban trag, bilo iz svog detinjstva, bilo iz davnina. Hrastovo granje i lišće, na kome još ima zlatnog praha, naša je jelka, a varnice i suve cepanice koje pucketaju u vatri, zvuk su našeg Božića.
